Τα βαθύτερα αίτια της κρίσης (Μέρος 2ο)
Πολλές φορές έχει γραφεί ότι αρκετοί από τους ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ έχουν κλείσει τον κύκλο προσφοράς τους στην ομάδα. Ότι δηλαδή, έχουν δώσει ό,τι ήταν δυνατό. Θα πρόσθετα εδώ, ότι έχουν πλέον ξεπεράσει το σημείο καμπής τους. Η πορεία της καμπύλης κινήτρου έχει πάρει την κατιούσα. Ο εκάστοτε προπονητής δεν μπορεί να στηρίζεται σε μόνιμη βάση σε εκείνους.
Όταν λοιπόν, τέτοιας κατηγορίας παίκτες συνεχίζουν να βρίσκονται στο club, είναι λογικό ότι, όσο κι αν πονάνε τον σύλλογο, εκ των πραγμάτων δεν θα έχουν την αναμενόμενη σταθερή απόδοση. Θα έχουν εξάρσεις λόγω της ποιότητάς τους, αλλά σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι σε θέση να αποτελέσουν τον κορμό στον οποίο θα στηριχθεί ο οποιοσδήποτε προπονητής για να εξελίξει ποδοσφαιρικά τον δικέφαλο του Βορρά.
ο Andrija Živković έχει κερδίσει τον τίτλο του MVP στις καρδιές των φιλάθλων του ΠΑΟΚ, λόγω του υψηλού κινήτρου που έχει για εξέλιξη σε προσωπικό επίπεδο. Ισάξιό του δεν θα βρούμε, όσο και να ψάξουμε και αυτό δεν είναι καθόλου παρήγορο.
Κατά τη γνώμη μου, ακόμα και πιο σωστή διαχείριση να έκανε ο Ρουμάνος
τεχνικός δεν θα μπορούσε, με το υπάρχον υλικό, να έχει δραματικά
καλύτερη αποτελεσματικότητα. Στο πλαίσιο της σωστότερης διαχείρισης
εντάσσονται όλα εκείνα που κατά καιρούς ορθώς αναφέρονται από τους
ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ. Όπως είναι η μη αξιοποίηση νεαρών ταλαντούχων παικτών για να
δώσουν ανάσες στους "σκασμένους" πολυχρησιμοποιημένους "σταρ" της
ομάδας, το ελλιπές rotation, καθώς και η ατολμία στην εναλλαγή
συστημάτων παράταξης στον αγωνιστικό χώρο.
Η ψυχολογική τόνωση που... κάνει κακό!
Ο Razvan Lucescu με την φιλοσοφία του να τονώνει την ψυχολογία του κάθε παίκτη παίρνοντας από αυτόν το 110%, όπως λέγεται, πέτυχε στην προηγούμενη θητεία του το ακατόρθωτο. Κέρδισε το νταμπλ μένοντας αήττητος, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ.
Εντούτοις, η τακτική αυτή της προσωπικής "πίεσης", που εφαρμόζεται σε ποδοσφαιριστές με μειωμένο κίνητρο, όπως προανέφερα, τονώνει προσωρινά τον εγωισμό τους, αλλά χάνει μακροχρόνια σε συγκέντρωση και διάθεση. Το αποτέλεσμα είναι η έλλειψη καθαρού μυαλού σε στιγμές απρόσμενων ενδοαγωνιστικών καταστάσεων.
Η στήριξη που απολαμβάνει ο Razvan Lucescu από τη διοίκηση και τον κόσμο της ομάδας, δεν έχει προηγούμενο. Αποτελεί σκανδαλώδη εύνοια έναντι όλων των προηγούμενων συναδέλφων του, που έτυχε να υποπέσουν στα ίδια λάθη με τον Ρουμάνο.
Δεν είναι τυχαία η πεποίθηση του κόσμου του ΠΑΟΚ ότι, ανεξάρτητα από τα σκαμπανεβάσματα που παρατηρούνται από την αρχή της σεζόν, τον τίτλο του MVP τον έχει ήδη κερδίσει ο Andrija Živković. Και είναι ενδεικτικό αυτό, λόγω του υψηλού κινήτρου που έχει για εξέλιξη σε προσωπικό επίπεδο. Το εκπληκτικό στην υπόθεση του 26χρονου Σέρβου είναι ότι έχει ταυτίσει τη δική του εξέλιξη με αυτήν του συλλόγου. Μια τέτοια συμπεριφορά, πέρα από αγάπη για τον δικέφαλο του Βορρά, κρύβει και υψηλού βαθμού φιλοδοξία. Ισάξιό του δεν θα βρούμε, όσο και να ψάξουμε και αυτό δεν είναι καθόλου παρήγορο.
Η στήριξη στο πρόσωπο του Razvan Lucescu
Η στήριξη που απολαμβάνει ο Razvan Lucescu από τη διοίκηση και τον κόσμο της ομάδας, δεν έχει προηγούμενο. Αποτελεί σκανδαλώδη εύνοια έναντι όλων των προηγούμενων συναδέλφων του, που έτυχε να υποπέσουν στα ίδια λάθη με τον Ρουμάνο. Σαφώς, η στήριξη υφίσταται λόγω της πετυχημένης προϊστορίας του και την κατάκτηση του double. Βέβαια, τότε οι συνθήκες ήταν εντελώς διαφορετικές.
Εκείνο όμως που συνάγεται ως συμπέρασμα από την παρούσα κατάσταση, είναι ότι ανάλογες κρίσεις που αντιμετώπισαν παλαιότεροι προπονητές του ΠΑΟΚ και έτυχε να φορτωθούν το βάρος της αποτυχίας με την απόλυσή τους, πιθανόν να μην έπρεπε να αντιμετωπιστούν με τόση απαξίωση.
Το momentum είναι αρνητικό και ως έναν βαθμό εξοφλεί το υπερβολικά θετικό momentum που είχε την περίοδο 2018 - 2019. Είναι κάτι σαν χρωστούμενο, που το club, πέρα από τα δικά του λάθη τα οποία πρέπει να διορθώσει, χρειάζεται να κάνει υπομονή και να "χτιστεί" μια σταθερά, ένα θετικό συναίσθημα, ένα μέταλλο νικητή χωρίς υπερβολές
Ως γνωστόν, μια διοίκηση κρίνεται από τον βαθμό γνώσης που έχει για το υλικό της και την ρεαλιστική οριοθέτηση των στόχων που θέτει. Λέγοντας υλικό, εννοώ όλα τα μέλη της ποδοσφαιρικής της ομάδας. Από τεχνικό διευθυντή, οικονομικό διευθυντή, έως και τον τελευταίο φροντιστή της ομάδας. Αν αισθάνεται, παρ' όλες τις αναποδιές, ότι με το παρόν υλικό θα μπορέσει να αναστρέψει το αρνητικό κλίμα, τότε στηρίζει το υλικό της. Αν προχωρήσει σε αλλαγή αυτού, τότε βροντοφωνάζει πως έχει κάνει λάθος προγραμματισμό. Αυτός ο προγραμματισμός είναι που "καίει" σχεδόν κάθε τέτοια εποχή. Αν μη τι άλλο, δεν είναι καλό σημάδι για έναν υποθετικά οργανωμένο σύλλογο!
Υπάρχει όμως και η περίπτωση ένα club να κάνει διορθωτικές κινήσεις για να στηρίξει μια απόφασή του. Στην περίπτωση αυτή όμως, οι κινήσεις αυτές έχουν συμπληρωματικό χαρακτήρα και όχι αλλαγή στρατηγικής, όπως γίνεται ας πούμε σήμερα, με την πρόσληψη του José Boto, ο οποίος θα αναλάβει τη θέση του τεχνικού διευθυντή. Παρ' όλα αυτά, να τονιστεί ότι η εμπειρία του έχει να κάνει με την ενασχόλησή του ως επικεφαλής του τμήματος scouting και όχι ως τεχνικός διευθυντής. Βέβαια, φέρνει μαζί του τον μέχρι πρότινος Ουκρανό συνεργάτη του και scouter Andrii Fedchenkov. Θα κριθούν στο μέλλον.
Η στήριξη λοιπόν του 52χρονου Ρουμάνου τεχνικού, δηλώνει και ένα θετικό στοιχείο. Μια σταθερά πάνω στην οποία φαίνεται ότι "χτίζει" η παρούσα διοίκηση του ΠΑΟΚ. Έχει αποφασίσει ότι αυτός θα είναι ο coach για τα επόμενα χρόνια. Το πιστεύει και κάνει τα πάντα, απ' όσο φαίνεται, για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκείνες που θα βοηθήσουν το έργο του. Θετικό σημάδι αν μη τι άλλο!
Τι "πληρώνει" τώρα ο ΠΑΟΚ;
Εδώ και τρία χρόνια, από τη στιγμή της φυγής του Razvan Lucescu από την ομάδα, ο ΠΑΟΚ βιώνει την παρουσία μιας αρνητικής αύρας που πλανάται πάνω στην ατμόσφαιρα της Τούμπας και ακολουθεί την ομάδα σε όλα τα εκτός έδρας παιχνίδια της. Το momentum είναι αρνητικό και ως έναν βαθμό εξοφλεί το υπερβολικά θετικό momentum που είχε την περίοδο 2018 - 2019. Είναι κάτι σαν χρωστούμενο, που το club, πέρα από τα δικά του λάθη τα οποία πρέπει να διορθώσει, χρειάζεται να κάνει υπομονή και να "χτιστεί" μια σταθερά, ένα θετικό συναίσθημα, ένα μέταλλο νικητή χωρίς υπερβολές, καθώς και οι ήττες είναι μέσα στο πρόγραμμα. Αυτό λέγεται κανονικότητα στην πορεία μιας ομάδας και αυτός πρέπει να είναι ο στόχος.
Τι μέλλει γενέσθαι
Σε κάθε περίπτωση, η αλλαγή προπονητή (που κάποιοι ονειρεύονται) στα μέσα της χρονιάς δεν ενδείκνυται για ένα σοβαρό club. Είμαι κάθετος σε οποιαδήποτε τέτοια σκέψη. Η χρονιά όμως πρέπει να σωθεί. Λύσεις πολλές δεν υπάρχουν. Ευτυχώς, έφτασε η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου, που μπορεί να αυξηθούν οι διαθέσιμες επιλογές του Razvan Lucescu, ενισχύοντας το παρόν έμψυχο δυναμικό.
Η άμεση απόκτηση αμυντικού χαφ με δυνατότητα γρήγορων αντιδράσεων είναι επιβεβλημένη, διότι οι επιστροφές των χαφ είναι μια παθογένεια των τελευταίων ετών. Από εκεί και πέρα είναι γνωστές οι αδυναμίες στα άκρα της άμυνας, στη θέση "10" και αν δεν επιστρέψει δυναμικά ο Nélson Oliveira με τη νέα χρονιά, θα χρειαστούμε οπωσδήποτε και έναν κανονικό σέντερ φορ.
Εκείνο που επιβάλλεται να γίνει συνήθεια στην ΠΑΕ είναι η εξονυχιστική οργάνωση στην αρχή κάθε σεζόν. Η μελέτη για βελτίωση των αδυναμιών και ενίσχυση των δυνατών σημείων της ομάδας, καθώς και η στήριξη του προπονητή που θα "τρέξει" το συμφωνηθέν project. Άλλωστε τα χρήματα υπάρχουν για την υλοποίησή του. Η γνώση και εμπειρία εμπλουτίζεται χρόνο με τον χρόνο. Ωστόσο, από εδώ και πέρα δικαιολογίες... δεν υπάρχουν!
Stratego
Πηγή φωτογραφίας: OnSports
Δεν υπάρχουν σχόλια: