Μήνυμα προς R. Lucescu: Ο πραγματικός ΠΑΟΚ δεν πτοείται από δυσκολίες!

Είναι φορές που η διαίσθηση και μόνο αυτή, μπορεί να σε κάνει να πάρεις μια απόφαση, που να αποδειχθεί σωστή και αποτελεσματική. Όταν το αποτέλεσμα είναι άκρως ικανοποιητικό, τότε σε κάνει να νομίζεις ότι βρήκες τη λύση στο πρόβλημα που σε βασάνιζε καιρό. Ωστόσο, ανακύπτει ευθύς το ερώτημα, με τέτοιον τρόπο μάλιστα, που ενίοτε τρομάζει. Μπορείς άραγε να διατηρήσεις αναλλοίωτη την αίτια της επιτυχίας; Η εμπειρία έχει καταδείξει ότι αυτό δεν γίνεται εύκολα και ως φυσικό επακόλουθο, η αποτυχία έρχεται. Οπότε, σε σύντομο χρονικό διάστημα ο προβληματισμός γίνεται πιο βαθύς... Άξιζε η αγωνία να διατηρήσω αμετάβλητες τις «ιδανικές» συνθήκες της επιτυχίας;

Έπρεπε να μείνει ο Razvan Lucescu;

Η παραπάνω παράγραφος αποτυπώνει μια γενική μορφή της ανησυχίας, που το τελευταίο χρονικό διάστημα βιώνει η ασπρόμαυρη ποδοσφαιρική οικογένεια. Η τεράστια επιτυχία του double της σεζόν 2018-2019 και η ξαφνική φυγή του πρωτεργάτη της Razvan Lucescu πριν την έναρξη της επομένης, έδειχνε ότι θα ήταν ανίατο πλήγμα για την ομάδα. Είχαμε την αίσθηση ότι ο ΠΑΟΚ δεν θα έβρισκε κάποιον άλλον σαν και αυτόν. Η καχυποψία με την οποία αντιμετωπίστηκαν οι επόμενοι προπονητές και η ανάμνηση του καλού παρελθόντος, έφεραν ξανά στον πάγκο του δικεφάλου του Βορρά τον Ρουμάνο τεχνικό.

Στα μάτια μου, η φθορά την οποία υπέστη ο Razvan Lucescu ομοιάζει με ήδη ραγισμένο γυαλί, που δεν ξανακολλάει, ακόμα και αν η επόμενη χρονιά ολοκληρωθεί με την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Ωστόσο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναρωτιούνται για το αν θα έπρεπε όλοι εμείς που ανήκουμε στο ίδιο μετερίζι, να έχουμε ζήσει την υπερήφανη επιστροφή του Ρουμάνου τεχνικού. Αν ήταν απαραίτητο να ανεχθούμε εκ νέου τις στρεβλώσεις που έχει ο συγκεκριμένος. Απάντηση δεν μπορεί να δοθεί με ευκολία. Και αυτό γιατί, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα θετικού του εν λόγω προσώπου. Εκείνα δεν είναι άλλα από την πυγμή του, την αποφασιστικότητά του, την αντίληψή του, το timing, όπως επίσης και την πνευματική προετοιμασία των παικτών του. Όλα αυτά βέβαια, μπορεί να μην τα είδαμε σε μεγάλο βαθμό τη φετινή σεζόν 2022-2023, μας εξέθεσε όμως, την αρνητική πλευρά της προσωπικότητάς του.

Στα μάτια μου, η φθορά την οποία υπέστη, ομοιάζει με ήδη ραγισμένο γυαλί, που δεν ξανακολλάει, ακόμα και αν η επόμενη χρονιά ολοκληρωθεί με την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Θα αποκριθεί κάποιος ότι είμαι υπερβολικός. Θεωρώ ότι δεν είμαι και αντιλέγω... Η αντίφαση αυτή δεν είναι υπερβολική, διότι αν στη θέση του, τοποθετήσουμε εκ νέου τον Πορτογάλο τεχνικό Abel Ferreira, υποθέτοντας ότι αναλαμβάνει την ομάδα και στη συνέχεια την οδηγήσει στην κατάκτηση του double, θα τον αγαπούσε ο κόσμος; Θα άνοιγε την καρδιά του ο καθένας από εμάς, ανεξάρτητα αν πριν τον λοιδορούσαμε, να τον βάλει μέσα και να «έπινε νερό» στο όνομά του; Δεν νομίζω! Με παρόμοιο τρόπο, η αδιαφορία του Razvan Lucescu για το «τρέξιμο» του πλάνου (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει αυτό... τουλάχιστον, όλη τη χρονιά μας έλεγαν ότι υπάρχει!), η έλλειψη πίστης και αποφασιστικότητας σε σημαντικές καμπές του πρωταθλήματος, καθώς και η άνευρη παρουσία στον τελικό κυπέλλου, δεν μας παροτρύνουν να συμπλεύσουμε μαζί του.

Αν δεν μιλήσει ο πρόεδρος, αν δεν καθαρίσει το τοπίο, ώστε να δούμε πάνω σε ποιες ράγες θα πατήσουμε φέτος, η στήριξη που θα οδηγούσε σε εμφατική επαναφορά του ΠΑΟΚ στην κορυφή δεν θα έρθει!

Εντούτοις, η διοίκηση αποφάσισε να προχωρήσει με τον Ρουμάνο τεχνικό και την επόμενη χρονιά. Εκείνοι που απαρτίζουν την διοίκηση αναλαμβάνουν την ευθύνη της ενδεχόμενης αποτυχίας, αλλά και θα πιστωθούν σε αντίθετη περίπτωση, την ενδεχόμενη επιτυχία. Εμείς, είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε την κατάσταση και μάλιστα, να βοηθήσουμε με την καλοπροαίρετη κριτική μας στην επίτευξη του βασικού στόχου, που δεν είναι άλλος από την επιστροφή του ΠΑΟΚ στη δυάδα του ελληνικού πρωταθλήματος.

Οι προϋποθέσεις της επιτυχίας για την επόμενη σεζόν.

Για να γίνει όμως αυτό, χρειάζεται να ικανοποιηθούν κάποιες προϋποθέσεις... Βασικότερη απ' όλες είναι η απόλυτη εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη της διοίκησης προς τον προπονητή, εκείνου προς τους παίκτες του και ο κόσμος προς την ομάδα ως σύνολο. Η εμπιστοσύνη ενέχει μέσα της την ειλικρίνεια. Την πεποίθηση ότι επικοινωνείται η αλήθεια. Ότι δηλαδή, υπάρχει ξεκάθαρη στρατηγική, η οποία δημοσιεύεται στο ευρύ κοινό, ώστε όλος ο οργανισμός να συστρατευθεί και να δώσει τη θετική του ενέργεια προς την εκπλήρωσή της. Αν δεν μιλήσει ο πρόεδρος, αν δεν καθαρίσει το τοπίο, ώστε να δούμε πάνω σε ποιες ράγες θα πατήσουμε φέτος, η στήριξη που θα οδηγούσε σε εμφατική επαναφορά του ΠΑΟΚ στην κορυφή δεν θα έρθει!

μπορεί να καθυστέρησαν οι μεταγραφές, αλλά το σημαντικότερο για εμένα είναι ότι αποδεσμεύτηκαν συμβόλαια, που αποτελούσαν βαρίδια στην πρόοδο του ποδοσφαιρικού ΠΑΟΚ

Επίσης, σημαντική προϋπόθεση αποτελεί, η παρουσία στην ομάδα ποιοτικών παικτών. Αθλητών με εμπειρία και ικανότητες για να στηρίξουν το έργο του προπονητή. Πρέπει όμως να έχουν εκείνα τα χαρακτηριστικά που ο τελευταίος επιθυμεί. Συνεπώς, οι επιλογές των παικτών είναι αναγκαίο να είναι στα «θέλω» του επικεφαλής του τεχνικού επιτελείου. Ίσως, αυτή να ήταν η αιτία της έλλειψης αποφασιστικότητας στη διάρκεια της σεζόν που τελείωσε.

Η υποβάθμιση του τεχνικού διευθυντή José Boto, που εκδηλώθηκε με την απόλυση δύο συνεργατών του (ο στενός βοηθός του Andrii Fedchenkov, παρέμεινε), τον απογυμνώνει, αλλά ταυτόχρονα του θέτει τα όρια μέσα στα οποία είναι υποχρεωμένος να κινηθεί. Η κίνηση αυτή είναι πρόδηλη της σκέψης του ΠΑΟΚ να περιορίσει τις αυθαίρετες αποφάσεις του τεχνικού διευθυντή. Να τον υποχρεώσει να συνεργαστεί με τον Razvan Lucescu, με γνώμονα το καλό της ομάδας. Βέβαια, από την άλλη, όταν κάποιος αισθάνεται ότι τον «λογοκρίνουν», είναι φυσικό να νιώθει ανελεύθερος και προσβεβλημένος. Ο χρόνος θα δείξει το αποτέλεσμα και μάλιστα, συγκεκριμένα, ο Σεπτέμβρης θα είναι καθοριστικός.

Ο ...σωστός ο ΠΑΟΚτσής!

Αναμένουμε τις πρώτες μεταγραφικές κινήσεις για να οσφρανθούμε τη «μυρωδιά» που αποπνέει η νέα ομάδα για τη σεζόν 2023-2024. Μπορεί να καθυστέρησαν οι μεταγραφές, αλλά το σημαντικότερο για εμένα είναι ότι αποδεσμεύτηκαν συμβόλαια, που αποτελούσαν βαρίδια στην πρόοδο του ποδοσφαιρικού ΠΑΟΚ. Είμαι μεν επιφυλακτικός, αλλά πάντα οι σκέψεις μου γίνεται με θετικό πρόσημο για την ομάδα. Ο σωστός ΠΑΟΚτσής, όταν η διοίκησή του δεν είναι διατεθειμένη να «σπρώξει» χρήματα, απαιτεί να βγάλει από τη μύγα ξύγκι. Σε αυτή την εποχή βρισκόμαστε, είτε θέλουμε είτε όχι.

Αντίστοιχα, από τη στιγμή που ο προπονητής συμφώνησε να μείνει και την επόμενη χρονιά, πρέπει να το γνωρίζει αυτό. Είναι πιθανό να μην ικανοποιηθούν τα «θέλω» του. Είναι αναγκασμένος να αγαπήσει το σύνολό που θα σχηματιστεί μετά το πέρας των μεταγραφών και να τα δώσει όλα, πέρα από τις υποσχέσεις για παρουσία στην Τούμπα παικτών με ποιότητα. Θέλουμε να τον βλέπουμε να ζει τον αγώνα στον πάγκο και να πιέζει την ομάδα να βγάζει το 200% των δυνατοτήτων της. Χαλαρότητες και δικαιολογίες εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου δεν θα τις συγχωρήσουμε φέτος. Αν επιθυμεί να καλύπτεται πίσω από αντικειμενικές, είναι η αλήθεια, δυσκολίες, ας επιλέξει κάποια άλλη ομάδα. Ο πραγματικός ΠΑΟΚ δεν πτοείται από τις δυσκολίες!

Stratego 

Πηγή φωτογραφίας: metrosport.gr