Ακόμα ένα χαμένο πρώτο ημίχρονο και η τακτική ακαμψία!

Ήρθε το άτυχο αποτέλεσμα, αμέσως μετά τη σπουδαία νίκη του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού στο "Γ. Καραϊσκάκης". Στο στάδιο της Τούμπας, με τον Αστέρα Τρίπολης, ο Razvan Lucescu παρέταξε την ίδια ακριβώς ενδεκάδα με την προηγούμενη εβδομάδα, πληρώνοντας και πάλι το τίμημα του χαμένου ημιχρόνου. Για να αναλύσω περεταίρω την εμφάνιση με τον Αστέρα Τρίπολης, χρειάζεται να αποσαφηνίσουμε κάποια πράγματα.

Το ποδόσφαιρο που έχει αλλάξει...

Εδώ και τρία χρόνια περίπου, με την εισαγωγή του VAR στην υπηρεσία των διαιτητών, αποδυναμώνεται αισθητά το στοιχείο της θεωρητικής ισχύος. Πλέον, δεν παίζει απόλυτο ρόλο το βάρος μιας φανέλας. Μπορεί μια ομάδα να είναι ισχυρή και να παίζει στην έδρα της με μια ανίσχυρη, που όμως ένα λάθος στη μεγάλη περιοχή της πρώτης, έχει αυξημένες πια πιθανότητες να δοθεί πέναλτι και να η απώλεια των βαθμών να είναι κρίσιμης σημασίας.

Έτσι, πέρα από τη φήμη, μια ποδοσφαιρική ομάδα που σέβεται τον εαυτό της, χρειάζεται εμπειρία, αλλά και ενέργεια. Χρειάζεται τεχνική, αλλά και πάθος. Χρειάζεται εξυπνάδα, αλλά και θέληση.

Για να διεκδικήσει μια ομάδα τη νίκη πλέον, δε χρειάζεται μόνο να είναι καλύτερη στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και να μην αυτοεγκλωβίζεται στη δική της λογική. Είναι ανάγκη να μη δημιουργούνται, κατά το δυνατόν, υποσχόμενες ευκαιρίες για γκολ στη δική της περιοχή. Θέλει ενέργεια και πάθος, σε συνδυασμό με τακτική και αυτοσυγκέντρωση.

Δύσκολα μεν να τα βρεις όλα αυτά μαζεμένα σε μια ομάδα, όχι απίθανο δε. Αρκεί, ο coach να μπορεί να προσαρμόζει την ομάδα του, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του εκάστοτε αγώνα. 

Οι κατηγορίες των αντιπάλων

Γενικά, υπάρχουν δύο κατηγορίες αντιπάλων. Στην πρώτη, περιλαμβάνονται οι ομάδες, που έχουν ποιότητα ικανή να σπάσει τις αμυντικές γραμμές του δικεφάλου. Προσπαθούν να διατηρήσουν στην κατοχή τους τη μπάλα για αρκετά λεπτά του αγώνα. Αυτής της κατηγορίας οι ομάδες αντιμετωπίζονται με ψυχραιμία και ήρεμο στυλ παιχνιδιού. Στις κρίσιμες στιγμές όμως, δηλαδή σε εκείνες τις φάσεις του αγώνα, που πρέπει ο ΠΑΟΚ να είναι 100% συγκεντρωμένος με στόχο την επίτευξη τέρματος, χρειάζεται απαραίτητα έντονη κινητικότητα σε κενούς χώρους και μέγιστη ένταση. Έτσι αντιμετωπίζονται τέτοιες ομάδες, που κατά τεκμήριο βρίσκονται στις πρώτες 5-6 θέσεις της βαθμολογίας της Super League.

Στη δεύτερη κατηγορία βρίσκονται οι υπόλοιπες ομάδες. Εκείνες δηλαδή, που επιλέγουν να περιμένουν τον ΠΑΟΚ στο δικό τους μισό γήπεδο. Είναι δηλαδή εκείνες, που στοχεύουν να κλέψουν τον βαθμό ή τη νίκη και όχι να κυριαρχήσουν με τη μπάλα στα πόδια.

Η σωστή αντιμετώπιση, κατά τη γνώμη μου, είναι η επιθετική φιλοσοφία, όπου η μεσοεπιθετική γραμμή θα πρέπει να κινείται συνεχώς προς κενούς χώρους, δημιουργώντας πολύ συχνά ρήγματα στην άμυνα τέτοιων αντιπάλων. Είμαι σίγουρος ότι εδώ συμφωνεί και ο Razvan Lucescu! Επιπλέον, αυτή η τακτική κουράζει τους αντίπαλους παίκτες, κάνοντας τους πιο επιρρεπείς στο λάθος. Ωστόσο, η μεσοαμυντική γραμμή θα πρέπει να είναι ναι μεν ψύχραιμη και νηφάλια, αλλά ταυτόχρονα σε εγρήγορση, για αναχαίτηση επιθέσεων του αντιπάλου.

Τέτοιου είδους προσαρμογή είναι μεν δύσκολα εφαρμόσιμη, αλλά θα έπρεπε να δουλεύεται συνεχώς για να φτάσει κάποια στιγμή η ομάδα του ΠΑΟΚ σε υψηλά στάνταρ. Αν έχουμε στόχο τα ευρωπαϊκά στάνταρ, είμαστε υποχρεωμένοι να δουλέψουμε σε αυτή τη λεπτομέρεια.

Η λογική της εφαρμοσμένης τακτικής του Razvan Lucescu

Για να κρίνουμε κάποιον, πρέπει πρώτα να τον γνωρίσουμε. Είναι απαραίτητο να αναλύσουμε τη σκέψη του, για να την αντιπαραβάλουμε με τη δική μας. Δεν είναι ηθικά ορθό να διαφωνήσουμε, απλά επειδή δεν εφαρμόζει τα θέλω μας! Μακριά από εμάς η εμπάθεια...

Ο Razvan Lucescu, λοιπόν, όταν αντιμετωπίζει μικρές ομάδες, δεν επιδιώκει να κάνει πολλές αλλαγές στην ενδεκάδα του, επιδιώκοντας έτσι να βελτιωθεί η χημεία του συνόλου. Η λογική του είναι ορθή και κανένας δεν πρόκειται να τον επιπλήξει γι' αυτό. 

Το θετικό σημείο της λογικής του Ρουμάνου είναι εμφανέστατο. Προσπαθεί, μέσα από τη συνεχή συνεργασία των ίδιων μελών της ενδεκάδας, να φτάσει στο σημείο η ομάδα να αποκτήσει σταθερότητα. Να παίζει το ίδιο με κάθε αντίπαλο, είτε δυνατό, είτε αδύνατο.

Η λογική αυτή φαντάζει ιδανική στο μυαλό του καθενός. Ωστόσο, σε ένα ρόστερ, που ο καθένας ψάχνει ακόμα τα ατομικά του πατήματα, φαντάζει υπέρ-αισιόδοξη.

Για να το θέσω σε σωστή βάση, το αποτέλεσμα αυτού του εγχειρήματος, θα το χαρούμε σε 2-3 χρόνια! Με προϋπόθεση όμως, να παραμείνει ο βασικός κορμός ίδιος τα χρόνια αυτά, αλλά και να γίνουν οι σωστές προσθήκες στις θέσεις που ο ΠΑΟΚ θα έχει αδυναμίες. Με άλλα λόγια, σε καμία των περιπτώσεων δεν αναμένεται να επιτευχθεί άμεσα το επιθυμητό. Στην καλύτερη, θα θαυμάσουμε τον ΠΑΟΚ στους τελευταίους αγώνες, να έχει φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο ομοιογένειας, θυσιάζοντας όμως πολλά τρίποντα μέχρι τότε, χάνοντας έδαφος από τις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας.

Γιατί θεωρώ ότι ο Razvan Lucescu κάνει λάθος

Η αλλαγή του ποδοσφαίρου όμως, τιμωρεί εκείνους που εμμένουν στην παλιά αντίληψη, περί μακροχρόνιας σταθερότητας, αδιαφορώντας για το σήμερα. Χρειάζεται ταυτόχρονη εξέλιξη και των δύο πλάνων. Δεν είναι ποδοσφαιρικά ορθό να υπάρχει ΜΟΝΟ ένα τακτικό πλάνο!

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να θυσιάζονται σταθερές λογικές της ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας, όταν αντιμετωπίζονται ομάδες, που το μοναδικό αποτέλεσμα είναι μόνο η νίκη! Έτσι, στον Αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης θα έπρεπε να γίνουν οι εξής δύο ή τρεις αλλαγές.

Πρώτη και βασική, αφορά τον πολυσυζητημένο Douglas Augusto. Θα έπρεπε, είτε να μετατοπιστεί από τη θέση «10» στη θέση «8», είτε να μη χρησιμοποιηθεί καν στο αρχικό σχήμα. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο Βραζιλιάνος δεν διαθέτει επιθετική δεινότητα και ως εκ τούτου, η παρουσία του στην επίθεση κρίνεται άκαιρη! Στη θέση του μεσοεπιθετικού θα έπρεπε να είναι είτε ο Tiago Dantas, είτε ο Omar El Kaddouri, είτε ακόμα ο Diego Biseswar. Δεν ενδιαφέρομαι προς το παρόν για την αγωνιστική ετοιμότητα του καθενός, παρά μόνο για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να είχε ο παίκτης που θα επιλεγόταν για τη θέση αυτή.

Δεύτερη αλλαγή στην άτεγκτη στρατηγική του Ρουμάνου τεχνικού, θα μπορούσε να ήταν η χρησιμοποίηση του Γιάννη Κωνσταντέλια σε ένα ολόκληρο ημίχρονο. Είτε στο πρώτο, είτε στο δεύτερο (χωράει συζήτηση εδώ). Αντιλαμβάνομαι ότι αμυντικά δεν μπορεί να προσφέρει τα ζητούμενα, εντούτοις, όπως και να το δει κανείς, ο φετινός ΠΑΟΚ χρειάζεται την ντρίπλα του. Χρειάζεται το μπάσιμό του. Από τους υπόλοιπους του ρόστερ του δικεφάλου λείπει αυτό το στοιχείο. Πρέπει να το εκμεταλλευτεί ο coach. Και μάλιστα, θα τολμήσω να γράψω, ότι χρειάζεται τουλάχιστον δύο ακόμα ποδοσφαιριστές με το θράσος του νεαρού!

Τρίτη προτεινόμενη αλλαγή, την οποία δεν την υποστηρίζω με την ίδια ζέση και αυτό, γιατί είμαι σίγουρος ότι ο Ρουμάνος τεχνικός δεν θα δεχθεί ούτε να την ακούσει, είναι η τοποθέτηση δεύτερου σέντερ φορ. Σε τέτοια παιχνίδια που ο αντίπαλος κλείνεται στα καρέ του, η ύπαρξη δεύτερου φορ θα δυσκολέψει περισσότερο την αναχαίτηση από πλευράς αντιπάλου. Θα τον κουράσει και θα τον αναγκάσει να υποπέσει σε παραβάσεις. Επιπλέον, το VAR θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί υπέρ του ΠΑΟΚ. Όσο περισσότερο η μπάλα βρίσκεται στην αντίπαλη περιοχή και υπάρχουν παίκτες να απασχολούν τους αμυντικούς, τόσο πιθανότερο είναι να γίνει παράβαση. Χώρια που οι πιθανότητες είναι περισσότερες να καταλήξει η μπάλα στο πλεκτό!

Το έτερο λάθος του Razvan Lucescu

Τέλος και βασικότερο όλων των λαθών, είναι ότι τα πρώτα 15 λεπτά της κάθε αναμέτρησης εντός έδρας δεν θυμίζουν ΠΑΟΚ. Το ξεκίνημα του ΠΑΟΚ στην Τούμπα ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ να είναι πιεστικό για τον αντίπαλο. Πρέπει να συμβαδίζει με την εξής δήλωση, που ακούγεται εδώ και πολλά χρόνια από το στόμα των οπαδών «εδώ είναι Τούμπα και δεν θα περάσεις εύκολα». Πρέπει να περάσει το μήνυμα, ότι καμία ομάδα δεν θα περνά ἀβρόχοις ποσίν. Αυτή είναι μία από τις κύριες αιτίες που η ομάδα του Razvan Lucescu δεν φροντίζει να ξεκαθαρίζει από την αρχή ότι θα είναι το αφεντικό του αγώνα στην Τούμπα, με αποτέλεσμα να δίνει ελπίδες στις ομάδες μικρότερου βεληνεκούς, ώστε να ελπίζουν ότι θα κερδίσουν, τουλάχιστον έναν βαθμό.

Η αντιπρόταση!

Σε όλες τις παραπάνω προτάσεις, σίγουρα υπάρχει αντίλογος. Υπάρχει διαφορετική σκέψη και είναι σεβαστή. Η αξία ενός προπονητή όμως, δεν κρίνεται μόνο με τη φιλοσοφία του. Κυρίως, θα πω, ότι κρίνεται από το αποτέλεσμα. Μια νίκη θα φέρνει αναπτέρωση ηθικού. Μια νίκη θα φέρει πίστη των φίλων της για την ομάδα. Μια νίκη θα φέρει μεγαλύτερη πίστωση χρόνου να δουλέψει ο coach στο μακρόπνοο σχέδιο που έχει στο μυαλό του. Άλλωστε, το έχει δηλώσει και ο ίδιος ο Razvan Lucescu, ότι η ομάδα θέλει νίκες...

Οι παρεκκλίσεις από το πλάνο δεν αποτελούν κατάργηση αυτού. Αλλά είναι η βοήθεια που δίνει ο προπονητής στην ομάδα του, για να εκπληρώσει τους στόχους της. Είναι όμως και κάτι άλλο... Είναι η πινελιά του προπονητή, που όλοι περιμένουν, εδώ και τόσο καιρό. Είναι η στάμπα του. Είναι η βροντόφωνη δήλωσή του ότι «τον αγώνα τον πήρα εγώ, γιατί ξέρω πώς θα το κάνω». Μετά τον αγώνα, αν θέλει, μπορεί να επιστρέψει στον αντίπαλο προπονητή, την κλεμμένη ταυτότητά του!

Stratego 

Πηγή φωτογραφίας: enikos.gr