Διπρόσωπος ΠΑΟΚ με τραγικές επιλογές στο β ημίχρονο

Επίτηδες άφησα να καταλαγιάσει όσο γίνεται στο μυαλό μου η στεναχώρια, για να ανακτήσω τη θέληση να γράψω τη γνώμη μου για τον αγώνα της Κυριακής, κόντρα στον Παναθηναϊκό. Πολλές είναι οι εικόνες που στροβιλίζουν, καθώς η σκέψη μου περνά από τα σημαντικότερα στιγμιότυπα του παιχνιδιού.

Πολλές απόψεις δυσαρεστημένων εκφράστηκαν. Οι περισσότερες με επιχειρήματα και εν πολλοίς στη σωστή βάση. Ακούστηκαν λοιπόν αντιρρήσεις για τη χρησιμοποίηση του Adelino Vieirinha στο αριστερό άκρο της άμυνας, για την τοποθέτηση του Ivan Näsberg δίπλα στον Ingi Ingason, τη χρησιμοποίηση του Diego Biseswar στην κορυφή της επίθεσης στο πιο κρίσιμο σημείο του αγώνα κ.α. Στα θέματα αυτά είναι υποχρέωσή μου να αναφερθώ κι εγώ.

Adelino Vieirinha

Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος άλλος προπονητής, με το παρόν ρόστερ, επέλεγε να μην χρησιμοποιήσει τον Adelino Vieirinha στο αριστερό άκρο της άμυνας, θα συνέβαιναν δύο πράγματα. Πρώτον, ναι μεν δεν θα υπήρχαν οι πολλοί συνδυασμοί στην αριστερή πτέρυγα της επίθεσης, με τριγωνάκια των Andrija Živković, Jasmin Kurtić και του Πορτογάλου αρχηγού. Δεύτερον, δε, θα μπορούσε να κρατήσει πιο πίσω την επιθετική ανάπτυξη από εκείνη την πτέρυγα, κλείνοντας όμως τους χώρους στον Aitor, εάν βέβαια ο προπονητής του Ivan Jovanović επιθυμούσε ακόμα να τον μεταφέρει στα δεξιά.

Ίσως στο συγκεκριμένο παιχνίδι θα έπρεπε ο Razvan Lucescu να θυσιάσει την επιθετική ανάπτυξη από τα αριστερά, με στόχο να διατηρήσει καλά οργανωμένη την αμυντική του γραμμή. Με άλλα λόγια, θα μπορούσε εκεί να παίξει ο Μάριος Τσαούσης, τουλάχιστον στο β' ημίχρονο.

Ivan Näsberg

Η τοποθέτηση του Ivan Näsberg στο κέντρο της άμυνας, αντί του Γιάννη Κάργα, μιας και ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης δεν ήταν διαθέσιμος, μας έδωσε την ευκαιρία να πάρουμε μια γεύση από την ανικανότητά του στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Όποτε έπαιρνε τη μπάλα ο Νορβηγός, όλοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού που πίεζαν την άμυνά μας, του έκαναν χώρο, γνωρίζοντας προφανώς, ότι έχει αδυναμία στην προωθημένη πάσα. Κατά τα άλλα θα δείξει το μέλλον το κατά πόσο μπορεί να βοηθήσει. Είναι νωρίς ακόμα για να βγάλουμε περισσότερα συμπεράσματα.

Diego Biseswar

Όταν ο Σουριναμέζος αντικατέστησε τον τραυματία Nélson Oliveira, όλοι μείναμε με το στόμα ανοιχτό! Αυτό που ήθελε να δει ο Razvan Lucescu από τον έμπειρο, αλλά αργό Diego Biseswar, είναι η τροφοδότησή του και το κράτημα της μπάλας, πράγματα τα οποία δεν έγιναν επ' ουδενί. Δυστυχώς όμως για τον ίδιο τον coach και τους υπόλοιπους που υποστηρίζουν την κίνηση αυτή, βασική αρχή του ποδοσφαίρου για τη χρησιμοποίηση παίκτη στη θέση «9» είναι να μπορεί, είτε να ξεπερνά σε ταχυδύναμη και σπριντ τον αντίπαλο κεντρικό αμυντικό, είτε ακόμα και αν ήθελε να παίξει με πεντακάθαρο ψευτοεννιάρι, θα έπρεπε να αντέχει στη σωματική πίεση.

Τίποτα απ' όλα αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είχε ο Diego Biseswar για να τοποθετηθεί εκεί. Ήταν μία σκέψη του Ρουμάνου τεχνικού που απέδειξε με εκκωφαντικό τρόπο ότι ήταν σε απελπισία. Ότι δεν εμπιστεύεται κανέναν νεαρό, παρά εκείνους που έχουν μεν ποιότητα, αλλά δεν διαθέτουν άλλα ψυχικά αποθέματα. Η επιλογή ήταν με λίγα λόγια τραγική!

Khaled Narey

Ο έγχρωμος Γερμανός κλείστηκε υποδειγματικά από τον Juankar. Περιορίστηκε τόσο, όσο να μην γίνει απειλητικός για την εστία του Alberto Brignoli. Ωστόσο, ο Khaled Narey έδειξε διάθεση να τρέξει και να βοηθήσει, χωρίς όμως να φτάσει με αξιώσεις στην περιοχή των πρασίνων. Με δεδομένο επίσης, ότι ο Λευτέρης Λύρατζης κινήθηκε σε ρηχά νερά, αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά ότι το επίπεδό του δεν είναι αρκετά υψηλό για να προσφέρει περισσότερα στον ΠΑΟΚ (ας όψεται η λειψανδρία στη θέση αυτή), δυσκόλεψε τη συνεργασία με τον Khaled Narey και δε βγήκαν φάσεις από δεξιά.

Τη στιγμή που ο Nélson Oliveira σήκωνε το χέρι για να ζητήσει αλλαγή, ο Γερμανός φάνταζε ως η ιδανικότερη λύση στη θέση «9» για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον, έχει τη σωματοδομή να αντέξει στην πίεση των κεντρικών αμυντικών και παράλληλα να κρατήσει τη μπάλα στην κατοχή του. Η τεχνική του κατάρτιση είναι πολύ καλή και η τροφοδότησή ικανοποιητική. Σκοράρει και είναι ταχύς. Δεύτερον, θα μετατοπιζόταν από τα δεξιά, που τόσο ταλαιπωρήθηκε, προς το κέντρο της επίθεσης, αφήνοντας χώρο στον ευέλικτο και τεχνίτη Γιάννη Κωνστανέλια.

Το α' ημίχρονο

Η ομάδα έδειξε το καλό της πρόσωπο στο α' ημίχρονο. Ετούτη όμως η καλή εμφάνιση δεν ήρθε με φυσιολογικό τρόπο. Όλα σχεδόν τα μέλη της 11άδας υπερέβαλαν εαυτόν, προκειμένου να δείξουν σοβαρότητα στον αγωνιστικό χώρο. Φαινόταν στις κινήσεις τους, ότι ναι μεν υπήρχε διάθεση για τη νίκη, αλλά η μπάλα έφτανε στην περιοχή των πρασίνων με τρομερή δυσκολία.

Έπρεπε να επιστρατευτεί πολλή φαντασία για να δημιουργηθεί κάποια ευκαιρία. Σε μια τέτοια προσπάθεια ελεύθερης δημιουργικότητας ήρθε και το γκολ. Έτσι ο φίλος «Τρελάκιας», με την επιμονή του να προτρέπει τον Razvan Lucescu να δώσει ελευθερία στο παιχνίδι, δικαιώθηκε πανηγυρικά!

Το β' ημίχρονο

Μετά την ισοφάριση και ακόμη περισσότερο ύστερα από την εύστοχη εκτέλεση του πέναλτι από τον Aitor, με το οποίο διαμόρφωσε το 1-2, ήρθε η κατάρρευση, τόσο στους 11 που αγωνίζονταν στο χορτάρι, όσο και στο τεχνικό team, καθώς επίσης και στον κόσμο που βρισκόταν στο γήπεδο και έξω από αυτό. Ηττοπάθεια παντού! Μνήμες άσχημες ξύπνησαν. Θύμισες από τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Ταυτόχρονα όμως και πριόνισμα των ελπίδων για μια χρονιά ανοδική!

Ήρθε με τον χειρότερο τρόπο η επιβεβαίωση ότι ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός δεν ήταν απλά μια «στραβή», αλλά η αρχή των δεινών μιας πρόχειρα σχεδιασμένης στρατηγικής. Σε επόμενο άρθρο μου θα δώσω περισσότερες λεπτομέρειες για την άποψή μου αυτή

Επίλογος

Ο coach θα μπορούσε να ακολουθήσει πιο λογικές ατραπούς σκέψης και να φρόντιζε να είχε πλάνο για κάθε ενδεχόμενο, θετικό ή αρνητικό. Πολύ περισσότερο δε όταν είναι γνωστό τοις πάσι ότι πίσω από τον Nélson Oliveira δεν υπήρχε αξιόλογος σέντερ φορ. 

Ένα είναι σίγουρο και μάλιστα δεν χρειάζεται να έχει κάποιος ειδική γνώση περί του θέματος. Τα λάθη επιτρέπονται, η ανευθυνότητα ποτέ! Πόσο μάλλον, όταν αυτή η ανευθυνότητα κάνει την εμφάνιση της για δεύτερη φορά.

Stratego 

Πηγή φωτογραφίας: sportime.gr