Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ 2-1. Μοιρολατρική εμφάνιση με περίσσιο αρνητισμό

Όπως αναμενόταν, ο Razvan Lucescu, αναλύοντας τις εμφανίσεις της ομάδας του στα προηγούμενα παιχνίδια, αποφάσισε να μη ρισκάρει από την αρχή, γιατί είχε στόχο να κρατήσει το μηδέν στην άμυνα και σταδιακά να αλλάξει το πλάνο του κατά τη διάρκεια του αγώνα. Έτσι, πιέζοντας και δημιουργώντας ευκαιρίες, σιγά σιγά θα κατάφερνε να "κλέψει" την πολυπόθητη νίκη από τον περυσινό πρωταθλητή Ελλάδος και μάλιστα μέσα στο σπίτι του.

Ο σχεδιασμός όμως, όπως γίνεται τις περισσότερες περιπτώσεις, καθίσταται αναποτελεσματικός από τις τρέχουσες εξελίξεις. Όσα εναλλακτικά πλάνα και να έχεις κατά νου, πολλές φορές δεν επαρκούν. Χρειάζεται κάτι άλλο. Αυτό το ...κάτι που κάθε προπονητής αναζητά για την ομάδα και την καριέρα του.

Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο αλλάζει συνεχώς και μαζί του, αλλάζουν και οι κανονισμοί. Οι τελευταίοι ωθούν τις ομάδες να παίξουν πιο επιθετικά. Οι προπονητές που προσανατολίζονται σε αμυντικές τακτικές αργά ή γρήγορα θα βρεθούν στη δυσάρεστη θέση που βρέθηκε χθες ο Ρουμάνος τεχνικός του ΠΑΟΚ.

Με αυτά που γράφω, δεν θέλω να απαξιώσω τον Razvan Lucescu, ο οποίος και ικανότατος και μελετηρός και εξελίξιμος είναι. Δεν θεωρώ ότι υστερεί σε κάτι σε σχέση με τον Pedro Martins, κάθε άλλο! Θεωρώ, ότι είναι πιο ευέλικτος από εκείνον. 

Εντούτοις, η ποδοσφαιρική φιλοσοφία του δεν εξελίχθηκε επαρκώς, συγκρίνοντάς τη με την αντίστοιχη επικρατούσα φιλοσοφία που εφάρμοσε στο πρώτο πέρασμά του από τον δικέφαλο του Βορρά. Υπάρχουν σταθερές που έμειναν σχεδόν αναλλοίωτες και κατέστησαν κάποιες από τις επιλογές του αναχρονιστικές. Μία από αυτές είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει ανταγωνιστικές με τον ΠΑΟΚ ομάδες, όπως οι ερυθρόλευκοι. 

Είναι γεγονός, ότι σε τέτοιου είδους παιχνίδια, όταν μάλιστα αρχίζεις το παιχνίδι με ψυχολογικό αβαντάζ, θα πρέπει, έστω και για τα πρώτα 15 λεπτά, να σφυροκοπήσεις τον αντίπαλο. Μόνο με αυτή τη διαφορετική προσέγγιση θα αναγκαζόσουν να παρουσίαζες στο χορτάρι διαφορετική εντεκάδα, από αυτή της Κυριακής. Τουλάχιστον η μεσαία σου γραμμή θα ήταν πιο επιθετική.

Επιπλέον ο Ολυμπιακός, στατιστικά μιλώντας, τα τελευταία χρόνια φοβάται τον ΠΑΟΚ και ξεκινά τους αγώνες πολύ προσεκτικά. Αυτό όμως, δε σημαίνει ότι παρόλη την προσοχή του δεν κάνει λάθη. Οι ήττες για την ομάδα του ΠΑΟΚ έρχονται γιατί μπαίνει ο ίδιος φοβισμένα, σπαταλώντας σχεδόν πάντα το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα να κυνηγά τον αντίπαλο στο σκορ. 

Όπως εχθές που είχε την κατοχή στα πρώτα 20 λεπτά, χωρίς να πατήσει καν την περιοχή του αντιπάλου! Ανεπίτρεπτο για ομάδα που θέλει να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Όταν πιέστηκε, μετά το 2-0, τότε και οι παίκτες βρέθηκαν και ανέβηκε ψηλότερα εγκλωβίζοντας τον Ολυμπιακό στα καρέ του.

Με λίγα λόγια, ο φόβος φιλάει τα έρημα και αυτή τη στιγμή, με τον φόβο και μόνο η ομάδα του Πειραιά θα στεφθεί πρωταθλήτρια και φέτος, αν δεν αλλάξει η λογική του ασπρόμαυρου club. Το μέγεθος του ΠΑΟΚ όμως, δεν είναι τόσο μικρό, όσο το κάνουν τεχνική ηγεσία και παίκτες (και διοίκηση σε θέματα προγραμματισμού κλπ) να φαίνεται. Εν μέρει, έχει δίκιο ο Razvan Lucescu που μιλά για το κακό που κάνει στην ομάδα η αρνητικότητα. Συμφωνούμε όλοι. Ωστόσο, αναμέναμε να δούμε χθες το ΠΑΟΚ πιο δυναμικό και με μεγαλύτερη θέληση. Με τσαμπουκά διεκδικητή. Πιο νικητή! Αντ' αυτού επιβεβαιώθηκε ότι η αρνητικότητα διατρέχει όλον τον οργανισμό που λέγεται ΠΑΟΚ. Στο χέρι όλων μας είναι, κάνοντας εποικοδομητική και καλοπροαίρετη κριτική να πετύχουμε τη μεταστροφή προς το καλύτερο.

Stratego 

Πηγή φωτογραφίας: iefimerida