Κρίμα και άδικο!

Στην κατάμεστη Τούμπα βρέθηκαν αντιμέτωπες δύο ομάδες με διαφορετική εντελώς, φιλοσοφία. Ο μεν ΠΑΟΚ, εβδομάδα με τη εβδομάδα εξελίσσεται. Παιχνίδι με παιχνίδι προσθέτει στοιχεία στο αγωνιστικό του προφίλ. Ο δε Ολυμπιακός, προσπαθεί να αναβιώσει τις παλιές «καλές» εποχές, τότε που με οποιονδήποτε τρόπο περνούσε από τις έδρες των αντιπάλων του, αφήνοντας πίσω του αποκαΐδια, γεμίζοντας την ομάδα του με ποιοτικούς παίκτες, αλλά χωρίς να μπορεί να φτιάξει το ανάλογο σύνολο.

Τα σπόρια από το καρπούζι που κόπηκε στα δύο, τα πήρε η ομάδα του Πειραιά, με τις αποφάσεις του Σλοβένου ρέφερι Ivan Kružliak, κάνοντας όλους εμάς να αναρωτιόμαστε περί του υποκριτικού ντόρου, που εξαπέλυσε η διοίκησή της παραμονές της αναμέτρησης.

Η πρεμούρα των υπευθύνων των ερυθρόλευκων για το γνωστό πανό που ανάρτησαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δεν μπορεί αλλιώς να εξηγηθεί, παρά μόνο με τον λόγο της δημιουργίας εντυπώσεων. Άλλωστε, είναι μανούλες στον τομέα αυτό.

Μπορεί το τελικό αποτέλεσμα να μη μας άφησε ικανοποιημένους, να μας γέμισε πίκρα για τη χαμένη ευκαιρία του ΠΑΟΚ να ξεφύγει από τον Ολυμπιακό και να παραμείνει σε τροχιά πρωταθλητή, ωστόσο το γεγονός ότι η ομάδα Razvan Lucescu εκμηδένισε τις πιθανότητες του Ολυμπιακού για ένα γκολ, ακόμα και για τη δημιουργία μιας, έστω, κλασικής ευκαιρίας και με δεδομένες τις μακροχρόνιες απουσίες του δικέφαλου, μας κάνει να αισιοδοξούμε για το μέλλον.

Είναι κρίμα μία τέτοια ισορροπημένη εμφάνιση, όπου εκμηδενίστηκαν τα βασικά ατού της πειραιώτικης ομάδας αλλά ταυτόχρονα ο δικέφαλος είχε έντονα επιθετική δραστηριότητα, να μην εξαργυρώνεται με τους τρεις βαθμούς της νίκης. Η δήλωση του Ρουμάνου τεχνικού, ότι όταν είσαι εγωιστής δεν κερδίζεις, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο! Σε τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να δημιουργήσει φάσεις πολύ καλύτερων προσδοκιών, εάν οι παίκτες που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή με την μπάλα στα πόδια έπαιρναν ορθότερες αποφάσεις. 

Είναι κρίμα επίσης, παρόλα τα εγωιστικά λάθη που συνέβησαν, να μην έχει στις τάξεις του ο δικέφαλος έναν σέντερ φορ για να κάνει τη μισή φάση ένα γκολ. Ο Nélson Oliveira, όπως έχω άλλοτε γράψει, είναι ένας μέτριος σέντερ φορ. Μας είχε δώσει ένα μικρό δείγμα με την έλευσή τους στην ομάδα, το οποίο κρίθηκε άκρως ενθαρρυντικό. Ωστόσο, μετά τον τραυματισμό του δεν είναι αυτό που περιμέναμε. Στην πραγματικότητα, ο Πορτογάλος δεν χρησιμοποιείται ως σέντερ φορ, με την βασική έννοια του όρου. Άλλωστε, αυτός είναι ο λόγος που ο Razvan Lucescu τον έχει επιλέξει (βλ. άρθρο μου Το σύνθετο ψευτοεννιάρι του Razvan Lucescu ή περί αναμενόμενης αφλογιστίας τη νέα σεζόν!).

Ο τρόπος παιχνιδιού του ΠΑΟΚ είναι ομαδικός και δεν στηρίζεται στην ατομική ενέργεια, όπως επίσης δεν στηρίζεται στις εκλάμψεις μιας προσωπικότητας. Είναι το τίμημα που πληρώνει ο δικέφαλος, για να δημιουργήσει μία ομάδα στο πρότυπο της φιλοσοφίας του Ρουμάνου τεχνικού. Βάσει λοιπόν, αυτού που φτιάχνει ο προπονητής του ΠΑΟΚ, η ομάδα βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο.

Τέλος, είναι κρίμα που δε νίκησε ο ΠΑΟΚ τον Ολυμπιακό, γιατί πήραν αέρα οι περίεργοι τύποι του Πειραιά, ανεβάζοντας στα ουράνια τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη, για επεμβάσεις που έγιναν όλες (πλην μίας) στο περίγραμμα της έκτασης των δύο του χεριών. Με λίγα λόγια, αντί να θορυβηθούν που ο δικέφαλος του Βορρά έδειξε σε όλη την Ελλάδα ότι εκείνοι θα βλέπουν την κορυφή με κυάλια, όσα χρήματα και να πετάξουνε, κουνιούνται και από πάνω!

Ας όψεται η έλλειψη πυγμής και πνευματικής διαύγειας των ασπρόμαυρων που δεν κατάφεραν να στείλουν τη μπάλα στα δίχτυα του Ξανθιώτη πορτιέρο.

Η πίκρα μας ωστόσο, μετριάζεται από την προοπτική που διαφαίνεται ότι η ομάδα πλέον έχει μπει σε έναν δρόμο ανόδου. Σε έναν δρόμο, που αν η διοίκηση ακολουθήσει πιστά το πλάνο, σε λίγα χρόνια πιθανόν να δούμε όμορφα πράγματα. Και είναι εφικτό αυτό, ακόμα και χωρίς κλασικό σέντερ φορ!

Stratego 

Πηγή φωτογραφίας: gazzetta.gr