Με τέτοια νοοτροπία, τα καλύτερα έρχονται (ΠΑΟΚ - Ατρόμητος Αθ. 2-1)

Στην ενθουσιώδη Τούμπα, κόντρα στην αρνητική αύρα της πόλης, ο ΠΑΟΚ έπαιξε ορθά, ικανοποιώντας το κοινό του. Θα έλεγα, ότι η εμφάνιση της ομάδας έφτασε στα όρια του εντυπωσιακού.

Τόσο το στήσιμο της ομάδας από το Razvan Lucescu, όσο και η διάθεση των ποδοσφαιριστών κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα αποδοτικότητας. Και αν η απόδοση των περισσοτέρων ήταν εξαιρετική, συνεκτιμώντας ότι βρισκόμαστε ακόμα στον 2ο αγώνα πρωταθλήματος, η αναποτελεσματικότητα κόντεψε να σκιάσει ό,τι καλό παρουσιάστηκε στο χορτάρι.

Στο πρώτο ημίχρονο, η πίεση που εφάρμοσαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ στο ύψος της μεσαίας γραμμής, σχεδόν εκμηδένισε την παρουσία του Ατρομήτου στα καρέ του Dominik Kotarski.

Η κινητικότητα της επιθετικής τριάδας και η συνεχής εναλλαγή θέσεων των Brandon Thomas και Tiago Dantas δημιουργούσαν όλο και περισσότερα κενά στην άμυνα των Αθηναίων.

Το νεαρό της ηλικίας των ποδοσφαιριστών του δικεφάλου ευνοεί την εφαρμογή τόσο της πειστικής άμυνας, ακόμα και στα 3/4 του γηπέδου, όσο και της γρήγορης κίνησης, με ή χωρίς τη μπάλα. Άλλο όμως η διάθεση και ικανότητα για τρέξιμο, κίνηση και ενέργεια και άλλο η εμπειρία. 

Στο δεύτερο ημίχρονο, μετά την αποβολή του Κυριάκου Κιβρακιδη, όταν ξέμεινε η ομάδα από ενέργεια, φανέρωσε αμέσως την απειρία της. Έδωσε χώρο και χρόνο στους αντιπάλους να κοιτάξουν τα αδύνατα αμυντικά σημεία της και ύστερα από την αποχώρηση των Tiago Dantas και Andre Vieirinha, να ισοφαρίσουν με τον πρώην παίκτη του ΠΑΟΚ Γιώργο Τζοβάρα. Αυτό κι αν λέγεται κάρμα!

Εκεί που όλα φαίνονταν χαμένα, ότι το συναίσθημα της αδικίας θα πλημμύριζε τις καρδιές των φίλων του δικεφάλου από τον ντροπιαστικό αποκλεισμός της Ευρώπης, ήρθε ο Khaled Narey να σκοράρει με περιπετειώδη τρόπο, στο τελευταίο κυριολεκτικά λεπτό των καθυστερήσεων! Με τρόπο που ακόμα κι όταν είδαμε τη μπάλα μέσα στα δίχτυα σκεφτήκαμε ότι δεν μπορεί να είναι αλήθεια!!

Η αδικία θα ήταν ξεκάθαρη, διότι μέχρι εκείνο το χρονικό σημείο, ο ΠΑΟΚ άξιζε να πετύχει όχι μόνο ένα, αλλά τουλάχιστον δύο ακόμη γκολ.

Στο τελευταίο κυριολεκτικά λεπτό των καθυστερήσεων, η τύχη χαμογέλασε στον ΠΑΟΚ. Και ήταν ένα χαμόγελο σωτηρίας. Ένα χαμόγελο που μεταφράζεται σε ελπίδα για το μέλλον.

Φαντάζομαι ότι βρίσκετε υπερβολικά τα λόγια αυτά. Σε οποιαδήποτε άλλη χρονική συγκυρία θα συμφωνούσα μαζί σας. Ωστόσο, σε αυτή την καμπή της κομβικής ανανέωσης του ποδοσφαιρικού ΠΑΟΚ, όσες πιο πολλές φορές η ομάδα του Razvan Lucescu δείξει χαρακτήρα νικητή, τόσο περισσότερο χαλυβδώνεται και σφυρηλατείται το ηγετικό πνεύμα!

Η ομάδα είναι νέα, άπειρη και χωρίς την απαιτούμενη χημεία μεταξύ των μελών της. Εντούτοις, η εμπειρία αποκτάται με τα παιχνίδια. Θέλει χρόνο. Αν τώρα οι συγκεκριμένοι παίκτες είναι πιο ενθουσιώδεις και άπειροι στη διαχείριση των αποτελεσμάτων, παιχνίδι με το παιχνίδι θα παρουσιάζονται βελτιωμένοι στον τομέα αυτό. Εγγύηση κατά τη γνώμη μου, με όποια λάθη έχει στη φιλοσοφία του, είναι ο Razvan Lucescu. Χρειάζεται να επιδείξουμε πραγματική υπομονή και στήριξη σε ενδεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό!

Stratego 

Πηγή φωτογραφίας: forzaonline