Success Story. Antonio Conte. Η πυγμή του ως παράδειγμα...

Ήταν Αύγουστος του 2020 και η κόντρα της διοίκησης της Ίντερ του Μιλάνου με τον coach Antonio Conte έδειχνε ότι οι φουρτούνες είχαν ξεκινήσει να πλημμυρίζουν το δυσκολοκυβέρνητο είναι η αλήθεια καράβι της ιταλικής ομάδας.

Στις αρχές του ίδιου μήνα και ακριβώς μετά τη λήξη της Serie A, όπου η εν λόγω ιταλική ομάδα τερμάτισε στη δεύτερη θέση πίσω από τη Γιουβέντους, o Ιταλός coach έκανε τις παρακάτω δηλώσεις:

Η ομάδα ήταν αδύναμη, δεν προστάτευσε εμένα αλλά και τους παίκτες. Δεν μου αρέσει αυτό και τώρα κανείς δεν θα έρθει με το μέρος μας. Ήταν μία δύσκολη χρονιά, πρέπει να αξιολογήσουμε την κατάσταση προσεκτικά. Η Γιουβέντους είναι πιο δυνατή από την Ίντερ, όχι μόνο στον αγωνιστικό χώρο αλλά και εκτός γηπέδου. Εγώ και οι ποδοσφαιριστές μου δεν έχουμε την αναγνώριση που θα έπρεπε. Το πρόβλημα για το μέλλον μου είναι ότι έχω ένα όραμα, ξέρω το...μονοπάτι και τι χρειάζεται να κάνω. Είδα μία συνέντευξη του Σπαλέτι (σημ. πρώην coach της Ίντερ) το 2017 και ήμαστε στο 2020 και δεν έχει αλλάξει κάτι στην Ίντερ.

Η διοίκηση του συλλόγου και συγκεκριμένα ο 30χρονος Κινέζος πρόεδρός της Steven Zhang άφησε να διαρρεύσει τόσο η δυσαρέσκειά του, όσο και πληροφορίες ότι ο Antonio Conte τελειώνει από την Ίντερ και μάλιστα ότι ο διάδοχός του θα ήταν ο Massimiliano Allegri. Το σχοινί της σχέσης τους τέντωσε επικίνδυνα. Όλοι στο Μιλάνο θεωρούσαν τον Conte τελειωμένο. Μάλιστα, διαδίδονταν φήμες ότι η χρονική στιγμή της "τρελής" δήλωσης του Ιταλού προπονητή συνέπιπτε με την απομάκρυνση του Maurizio Sarri από τη veca seniora.

Πηγή: https://www.ruetir.com

Οι μπουκ φαντάζομαι ότι θα έδιναν το περισσότερο 1,01 απόδοση στην πιθανότητα παραμονής του Antonio Conte στην Ίντερ. Ύστερα από μερικές μέρες και συγκεκριμένα στις 21 Αυγούστου, μετά την απώλεια του τροπαίου του Europa League από τη Σεβίλλη με 3-2, έκανε μια επιπρόσθετη δήλωση, η οποία δεν μπορούμε να πούμε ότι έριξε περισσότερο φως στην υπόθεση:

Θα ξεκαθαρίσουμε την κατάσταση χωρίς οργή, γιατί θα είμαι πάντα ευγνώμων που είχα την ευκαιρία να περάσω μια υπέροχη χρονιά στην Ίντερ, αλλά από την άλλη ήταν και πολύ δύσκολη... Αν νομίζετε ότι θα κάνω πίσω, σας λέω ότι δεν θα κάνω.

Η στάση του ήταν σκληρή και ανυποχώρητη, σε σημείο που το Μιλάνο, τουλάχιστον το... μισό, άρχισε να βράζει! Με εφόδια τη δουλειά του και τη ντομπροσύνη του πίεσε τις καταστάσεις και τα έπαιξε όλα για όλα! Τελικά, το κατάφερε και στις 25 Αυγούστου, μετά από τρίωρη συνάντηση με τον πρόεδρο Steven Zhang, ήρθε η επίσημη ανακοίνωση της Ίντερ τονίζοντας ότι συνεχίζει τη συνεργασία με τον Antonio Conte.

Ο στόχος που τέθηκε ήταν το scudetto, το οποίο με την έναρξη της χρονιάς σιγά-σιγά απομακρυνόταν όσο έρχονταν τα "στραβά" αποτελέσματα. Ισοπαλία με τη Λάτσιο και ήττα από την συμπολίτισσα Μίλαν. Στη συνέχεια ήρθαν άλλες δύο ισοπαλίες με την Πάρμα και την Αταλάντα. Τα σκαμπανεβάσματα συνεχίστηκαν έως τα μέσα του Γενάρη. Μετά τη νίκη απέναντι στην περυσινή πρωταθλήτρια Γιουβέντους ήρθε ένα σερί εννέα νικών και σε συνδυασμό με τα αρνητικά αποτελέσματα των συνδιεκδικητών βρέθηκε στην κορυφή του πρωταθλήματος. Με τη νίκη της 0-2 επί της Κροτόνε το Σάββατο της πρωτομαγιάς εξασφάλισε και μαθηματικά την κατάκτηση του scudetto, 2 αγωνιστικές πριν το τέλος της σαιζόν.

Η διάταξη με τρεις κεντρικούς αμυντικούς (3-5-2), έδωσε την αυτοπεποίθηση στην ομάδα να παλεύει για τη νίκη σε κάθε αγώνα. Με λίμπερο και οργανωτή των set επιθέσεων τον Ολλανδό De Vrij και το εκπληκτικό επιθετικό δίδυμο Alexis Sánchez και Romelu Lukaku η Ίντερ πέτυχε τον σκοπό της κυνικά και αποτελεσματικά. Στο μυαλό όλων μένει η συμπαγής άμυνα και η ταχύτητα εκπλήρωσης των αιφνιδιασμών, όπου με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να κατατροπώσει Γιουβέντους, Νάπολι, Αταλάντα, Μίλαν και Ρόμα.

Η πυγμή και η αποφασιστικότητα του Antonio Conter είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση για τους προπονητές που έχουν ξεκάθαρο πλάνο στο μυαλό τους. Έπαιξε... τα ρέστα του, ζητώντας συγκεκριμένα πράγματα από τη διοίκηση. Στην πραγματικότητα έδειξε τον δρόμο στους παράγοντες της Ίντερ, ώστε να γίνει η αρχή της οικοδόμησης ενός συνόλου και με τέτοιο μέταλλο προκειμένου να μπει ο θεμέλιος λίθος ενός ποδοσφαιρικά υγιούς club.

Κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος και συγκεκριμένα στις 27/2/2021 δήλωσε σε συνέντευξή του στην "Corriere della Sera":

Είναι δύσκολο να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης. Αν για 10 χρόνια δεν νικάς, υποσυνείδητα συνηθίζεις αυτή την κατάσταση. Ψάχνεις άλλοθι ή κατηγορείς κάποιον άλλο, δεν βλέπεις τα δικά σου μειονεκτήματα. Είναι πολύ σημαντικό, σε μια τέτοια κατάσταση, να δουλέψεις σε όλους τους τομείς. Όχι μόνο με τους παίκτες. Έτσι αυξάνεις την πίεση και σπας αρχ@@@α. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στη νοοτροπία του νικητή και αυτού που δεν νικάει.

 

Προπονητές καλοί υπάρχουν πολλοί. Ο Σπαλέτι, για παράδειγμα. Είναι πολύ καλός, δημιουργεί ποδόσφαιρο. Το πρόβλημα είναι να καταφέρεις να σπάσεις κάποιες ισορροπίες για να οδηγήσεις τη βάρκα εκεί που σου ζήτησαν να την πας. Αν και κάποιος μπορεί να μετανιώσει που σε έχει επιλέξει

Ακόμη και μετά την επιβράβευση των επιλογών του και τη δικαίωση της επιμονής του, παρέμεινε στην ίδια ένταση. Μετά την μαθηματική απονομή του τίτλου στην δική του Ίντερ δήλωσε:

Αυτοί που... σήκωναν τη μύτη τους πριν από μερικούς μήνες, τώρα μας εκτιμούν. Πολλοί από εκείνους που ψήφιζαν στις δημοσκοπήσεις πως θα έπρεπε να φύγω, ήταν αντίπαλοι οπαδοί. Εγώ ήρθα για να φέρω επιτυχία μέσα σε μια τριετία και το πέτυχα

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η πίστη στο πλάνο με όραμα και προαποφασισμένα υλικά, δίνοντάς τους τα χαρακτηριστικά σε θεωρητικό επίπεδο και βλέποντας να παίρνουν σάρκα και οστά μέρα με την ημέρα, αποτελούν τα κύρια συστατικά της επιτυχίας. Αν η διοίκηση μπορεί να οραματιστεί έχει καλώς. Αν όχι, θα πρέπει να επιλέξει εκείνον τον προπονητή, ο οποίος θα έχει τις παραστάσεις και τη θέληση να μεταδώσει την ενέργειά του τόσο στους παίκτες που επέλεξε ο ίδιος, όσο (ακόμα κι αν μας φαίνεται παράξενο) και στους διοικητικούς παράγοντες.

Το παράδειγμα του Antonio Conte στην Ίντερ της διετίας 2019-2021 είναι χαρακτηριστικό και ρίχνει φως στη σκοτεινή πλευρά των ελληνικών διοικήσεων που άγονται και φέρονται από τον εγωισμό και τις προσωπικές φιλοδοξίες των μελών, αδιαφορώντας για την ομάδα.

Στον ΠΑΟΚ έχουμε δει πλάνα να διακόπτονται, στόχοι συνεχώς να αναπροσαρμόζονται, ξεκινώντας από το μηδέν ξανά και ξανά, αφήνοντας την ομάδα στο τέλμα της τριτο-τέταρτης θέσης.

Η θετική παρένθεση στην ομάδας μας με τον Ρουμάνο Razvan Lucescu, αποδεικνύει ότι πολλά μπορούν να γίνουν. Αρκεί να υπάρχει πίστη στον προπονητή και στο πλάνο, χωρίς εγωισμούς και μικρότητες.

Ας ελπίσουμε, ο τωρινός Ουρουγουανός προπονητής Pablo Garcia που υστερεί έναντι του Antonio Conte μόνο στον τομέα της προπονητικής εμπειρίας, να επιτραπεί να δουλέψει ανενόχλητα και μάλιστα να ενθαρρυνθεί να περάσει το στίγμα του και στη φιλοσοφία της διοίκησης. Μόνο έτσι, ένα μελλοντικό πρωτάθλημα δεν θα αποτελεί πυροτέχνημα και οι όποιες κρίσεις θα μπορούν να ξεπερνούνται με θετικό πρόσημο.

Stratego 

Πηγή top φωτογραφίας: https://www.foottheball.com